Aktualności

- Edward Jaworski – wielkiej szlachetności człowiek, wspaniały pilot. Umie zachować „zimną krew” w sytuacjach zagrażających życiu. W jego zawodzie to niezwykle ważne. Tym bardziej, że kilkakrotnie uratował życie pasażerom, podczas awaryjnego lądowania. To człowiek–legenda, który młodość poświęcił walce o ojczyznę, a życie zawodowe innym ludziom. Na podstawie jego życiorysu można by zrealizować niejeden pasjonujący film – mówi redaktor Eugenia Pawłowska, Honorowa Obywatelka Zielonej Góry, wnioskodawczyni przyznania tytułu.                                                                     

 

Edward Jaworski jest znany, jako podpułkownik, pilot Polskich Sił Lotniczych na Zachodzie. Jedna ze znaczących postaci II wojny światowej. M. in. przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie był pilotem czterech dywizjonów myśliwskich Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie (302, 308, 315, 317) oraz brytyjskiego Dywizjonu RAF-u (605), a także był instruktorem w szkole Myśliwskiej. Łącznie wykonał ponad 300 lotów bojowych. Pełnił też funkcję Oficera Operacyjnego 131. Skrzydła Myśliwskiego oraz Dowódcy Eskadry Dywizjonów 302 i 308. Jego waleczność i odwaga docenione zostały 7 polskimi odznaczeniami bojowymi ze Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari oraz przyznanym trzykrotnie Krzyżem Walecznych, sześcioma brytyjskimi odznaczeniami wojennymi wraz z unikatowym, najwyższym odznaczeniem lotniczym - Distinguished Flying Cross.

 

- Praca i działalność społeczna dra Witolda Wariasa od zawsze wymagały nie tylko ciągłego pogłębiania wiedzy, podnoszenia i aktualizowania kwalifikacji, ale także takich cech, jak: wrażliwość, delikatność, empatia i umiejętność rozmowy z pacjentem. Należy także podkreślić, że wszyscy pacjenci ubodzy i samotni, skierowani do niego przez organizacje charytatywne uzyskiwali dzięki niemu zawsze niezbędną pomoc – mówią honorowi obywatele ks. bp. Adam Dyczkowski, ks. prałat Konrad Hermann, Stanisław Palonka i Zbyszko Piwoński.

 

Witold Warias – znany i ceniony, nie tylko w Zielonej Górze, lekarz specjalista – neurolog. W 2011 roku obchodził jubileusz 50-lecia pracy w Szpitalu Wojewódzkim, z którym związana jest cała jego kariera zawodowa - od stażysty poprzez etat lekarza (młodszy asystent, asystent i starszy asystent), do stanowiska zastępcy ordynatora i ordynatora Oddziału Neurologii (od 1993 r. do dziś). M. in. dzięki wysokim kwalifikacjom, był powoływany przez kolejnych ministrów zdrowia na stanowisko konsultanta wojewódzkiego i regionalnego w dziedzinie neurologii, które sprawował ponad 12 lat. Pełniąc przez 10 lat wysokie funkcje we władzach wojewódzkich Towarzystwa Walki z Kalectwem, czynnie uczestniczył w jego pracach. Działał też w Polskim Czerwonym Krzyżu. Jest autorem i współautorem wielu publikacji specjalistycznych oraz popularno-naukowych, a pod jego kierownictwem 35 lekarzy uzyskało specjalizację I i II stopnia. Za swoją pracę oraz liczne zawodowe i społeczne osiągnięcia był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. Otrzymał m. in.: Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, medal „Za zasługi dla Miasta Zielonej Góry”, odznakę „Za wzorową pracę w Służbie Zdrowia”, medal „Zasłużony dla Szkolnictwa Zielonogórskiego”.

 

- Druh Jerzy Zgodziński ma szczególne miejsce wśród wychowawców-praktyków, sławiących swoich wychowanków nie tylko w lokalnym środowisku, ale w całym kraju i za granicą. Jego podopieczni byli laureatami konkursów muzycznych, fotograficznych, filmowych, literackich, czy teatralnych. O ich dokonaniach i inicjatywach we wszystkich niemal dziedzinach pisała szeroko zarówno prasa lokalna, jak i ogólnopolska – napisali we wniosku przedstawiciele Lubuskiej Rady Przyjaciół Harcerstwa Chorągwi Ziemi Lubuskiej ZHP.

 

Jerzy Zgodziński – nauczyciel języka polskiego w Zespole Szkół Elektronicznych i Samochodowych w Zielonej Górze (kiedyś Technikum Mechaniczne), jest wychowawcą i instruktorem harcerskim. To z jego inicjatywy w 1961 roku powstała Drużyna Harcerska im. Janusza Korczaka, a następnie działający pod jego wodzą szczep harcerski, który zapisał się w historii miasta. Wzorując się na ideach pedagogicznych Janusza Korczaka stworzył autorski program wychowawczy, dostosowany do współczesności, oparty na tworzeniu warunków do samodoskonalenia się wychowanków.  Wielu z nich stało się ludźmi poszukującymi: artystami, dziennikarzami, literatami, pracownikami kultury, turystyki i sportu, ale także prezesami firm, managerami. Jest współzałożycielem, a obecnie przewodniczącym Stowarzyszenia im. Janusza Korczaka, będącego koordynatorem współpracy placówek oświatowych i wychowawczych, wdrażających idee pedagogiczne Korczaka. W 2010 roku otrzymał zaszczytny tytuł Kawalera Orderu Uśmiechu.